Around 1930 Mondrian's art attained

Around 1930 Mondrian's art attained a highpoint of purity and sobriety, for which the groundwork had been prepared in the paintings of the previous years, the 1929 Composition, for example. Actually, the Composition II in Red, Blue, and Yellow, 1930 is a variation on the picture of the preceding year, at least in so far as the linear framework is concerned. But for that very reason the subtle differences in the work - such as the subdivision of the left strip of the painting into three unequal rectangles, one of which is the blue square - are all the more remarkable. They show that there can never be any question in Mondrian of a preconceived pattern for a composition, but that every work arises out of cautious and painstaking association with the elements of painting, which must be resolved anew in every work.

Especially noteworthy in this work is the large red square in the upper right corner which, like the white square in the painting of the previous year, is bounded by only two lines within the painting and thus has a tendency to grow further, in rhythmic expansion, beyond the edge of the canvas. The large area of a brilliant primary red gives this work a strong accent in the major mode. This quality is all the more striking in a canvas dating from 1 930, since in the same year Mondrian also produced paintings of an extreme sobriety, such as the two compositions with black lines, one of which is reproduced above. There, he avoided the use of color completely; the contrasts of the lines, whose thickness also varies, determines the character and balance of the composition

Resultaten (Nederlands) 1:

Rond 1930 Mondrian de kunst bereikt een hoogtepunt van zuiverheid en soberheid, waarvoor de basis werd opgesteld in de schilderijen van de voorgaande jaren, de 1929-samenstelling, bijvoorbeeld. Eigenlijk, de samenstelling II in rood, blauw en geel, 1930 is een variatie op de foto van het voorgaande jaar, tenminste voor zover het lineaire kader gaat. Maar om die reden de subtiele verschillen in de werk - zoals de onderverdeling van de linkerkant van het schilderij in drie ongelijke rechthoeken, waarvan er één het blauwe vierkant is - strippen zijn des te opmerkelijker. Ze laten zien dat er nooit sprake in Mondrian van een vooropgezette patroon voor een compositie kan zijn, maar dat ieder werk vloeit voort uit voorzichtig en zorgvuldige samenwerking met de elementen van de schilderkunst, die opnieuw moeten worden opgelost in ieder werk. Vooral opmerkelijk in dit werk is de grote rode plein in de hogere juiste hoek die, net als het witte vierkant in het beschilderen van het voorgaande jaar, dus heeft de neiging om te groeien verder in ritmische expansie, voorbij de rand van het canvas en wordt begrensd door slechts twee lijnen binnen het schilderij. Het grote gebied van een briljante primaire rode geeft dit werk een sterk accent in de grote modus. Deze kwaliteit is des te meer opvallend in een doek daterend uit 1 930, aangezien in het zelfde jaar Mondriaan ook schilderijen van een extreme soberheid, zoals de twee composities met zwarte lijnen produceerde, waarvan er één wordt weergegeven boven. Daar vermeed hij het gebruik van kleur volledig; de contrasten van de lijnen, waarvan dikte ook varieert, bepaalt het karakter en de balans van de samenstelling

Resultaten (Nederlands) 2:

Rond 1930 Mondriaans kunst bereikte een hoogtepunt van puurheid en soberheid, waarvoor de basis had voorbereid zijn in de schilderijen van de vorige jaren, de 1929 Composition, bijvoorbeeld. Eigenlijk is de samenstelling II in rood, blauw en geel, 1930 is een variant op de afbeelding van het voorgaande jaar, althans voor zover de lineaire framework betreft. Maar juist om die reden de subtiele verschillen in het werk - zoals de onderverdeling van de linker strook van het schilderij in drie ongelijke rechthoeken, een daarvan is het blauwe vierkant - zijn des te opmerkelijker. Ze tonen aan dat er nooit sprake in Mondriaan van een vooropgezet patroon voor een samenstelling kan zijn, maar dat elk werk voortkomt uit voorzichtige en zorgvuldige omgang met de elementen van het schilderij, dat opnieuw moet worden opgelost in elk werk.

Vooral opmerkelijk in dit werk is de grote rode plein in de rechterbovenhoek die, net als de witte vierkant in het schilderij van het voorgaande jaar, wordt begrensd door slechts twee lijnen binnen de schilderkunst en heeft dus de neiging om verder te groeien, in ritmische expansie buiten de rand van het doek. De grote oppervlakte van een briljante primair rood geeft dit werk een sterk accent in de grote mode. Deze kwaliteit is des te opvallender in een doek uit 1 930, aangezien in hetzelfde jaar Mondriaan produceerde ook schilderijen van een extreme eenvoud, zoals de twee composities met zwarte lijnen, waarvan hierboven weergegeven. Er, vermeed hij het gebruik van kleur volledig; de contrasten van de lijnen, waarvan de dikte varieert, bepaalt het karakter en de rest van de samenstelling

Resultaten (Nederlands) 3:

De kunst van de jaren dertig van de vorige eeuw Mondriaan tot een hoogtepunt van de zuiverheid en de controle, op basis van de in de afgelopen jaren heeft de voorbereiding van 1929 schilderijen, samenstelling, bijvoorbeeld.In feite, in het rood, blauw en geel van de samenstelling van de jaren dertig van de vorige eeuw is, een verandering in de foto "s van een jaar, tenminste in de tot nu toe met betrekking tot de lineaire kader.Maar om deze reden, werkt in de nuances van het schilderij, zoals de linker, onderverdeeld in drie is niet gelijk aan die van de rechthoek, een blauw vierkant, dit alles is duidelijk.Ze vonden, niet in een patroon, een samenstelling van Mondriaan geen probleem, maar het werk wordt zorgvuldig en nauwgezet en de elementen van het schilderij, moeten in elk van de nieuwe op te lossen.Van bijzonder belang is, in het kader van de werkzaamheden van het Rode Plein in de rechterbovenhoek van de grote witte Square, net als in het voorgaande jaar tekenen, is begrensd door de twee in het schilderij, dus is er een tendens tot verdere groei in een ritme van de uitbreiding, dan van de rand van het doek.Grote gebieden van de briljante een rood voor dit werk van de belangrijkste vormen van een sterk accent.Deze kwaliteit schokkend, op het doek uit sinds de jaren 1 930, in hetzelfde jaar heeft ook geleid tot een zeer nuchter Mondriaan schilderijen, zoals de samenstelling van de zwarte lijn twee. Een van hen is een regeneratie.Waar hij geen volledige gebruik van kleur; de lijnen van de vergelijking van de verschillende besluiten van de dikte van de samenstelling, de aard en de balans