Alain de Benoist’s brand of “antimo

Alain de Benoist’s brand of “antimodernism” seeks to subvert the left/right dichotomy and undermine liberalism by seeking “red-black” and “green-conservative” alliances. Benoist does not believe in a “primordial Tradition” and is more of a Nietzschean nominalist. Moreover, to simply dub de Benoist as an “antimodernreactionary”is also incorrect because he: (1) rejects the monarchical counter-revolutionary tradition, (2) does not seek a return to a nostalgic Eden of the distant past, and (3) accepts some technical aspects of the modern world, while rejecting its dominant political and cultural characteristics from liberalism and socialism to multiculturalism and “humanitarian intervention.” De Benoist might better be viewed as an “alternative modernist” rather than a purely reactionary thinker (François 2009, p. 93).
In Russia, as well as various countries in Western Europe (particularly France), new trends in Traditionalism since the 1970s have valorized the works of Guénon and Evola.

Resultaten (Nederlands) 1:

Alain de Benoist merk van "antimodernism" tracht te ondermijnen de tweedeling links/rechts en liberalisme ondermijnen door te streven naar "rood-zwart" en "groen-conservatieve" allianties. Benoist gelooft niet in een 'primordiale traditie' en is meer van een Nietzscheaanse nominalist. Bovendien, om gewoon dub de Benoist als een "antimodernreactionary" is ook onjuist omdat hij: (1) verwerpt de monarchale contra-revolutionaire traditie, (2) beoogt niet een terugkeer naar een nostalgische Eden uit het verre verleden, en (3) accepteert enkele technische aspecten van de moderne wereld, terwijl de afwijzing van haar dominante politieke en culturele kenmerken van liberalisme en socialisme aan multiculturalisme en "humanitaire interventie." De Benoist misschien beter worden beschouwd als een "alternatieve modernistische" in plaats van een puur reactionaire denker (François 2009, p. 93).In Rusland, evenals verschillende landen in West-Europa (vooral Frankrijk), hebben nieuwe trends in traditionalisme sinds de jaren zeventig valorized de werken van Guénon en Evola.

Resultaten (Nederlands) 2:

Alain de Benoist's merk van "antimodernism" streeft naar links / rechts tweedeling ondermijnen en ondermijnen het liberalisme door te zoeken naar "rood-zwart" en "groen-conservatieve" allianties. Benoist gelooft niet in een "primordiale Traditie" en is meer een Nietzscheaanse nominalist. Bovendien, om gewoon te kopiëren de Benoist als een "antimodernreactionary" is ook onjuist, omdat hij: (1) verwerpt het monarchale contra-revolutionaire traditie, (2) niet streven naar een terugkeer naar een nostalgische Eden van het verre verleden, en (3) accepteert enkele technische aspecten van de moderne wereld, terwijl de afwijzing van haar dominante politieke en culturele kenmerken van het liberalisme en het socialisme aan multiculturalisme en 'humanitaire interventie'. De Benoist misschien beter gezien worden als een "alternatieve modernistische" in plaats van een puur reactionaire denker (François 2009 , blz. 93).
In Rusland, alsmede diverse landen in West-Europa (met name Frankrijk), nieuwe trends in traditionalisme sinds de jaren 1970 hebben de werken van Guénon en Evola gevaloriseerd.

Resultaten (Nederlands) 3:

Alain de Benoist het merk "antimodernism" tracht te ondermijnen het links/rechts dichotomie en ondermijnen het liberalisme door te zoeken naar "rood-zwart" en "groene-conservatieve' allianties. Benoist gelooft niet in een "primordiaal Traditie" en is meer een nominalist Nietzschean. Bovendien, om gewoon dub de Benoist als een "antimodernreactionary"is ook onjuist omdat hij:(1) verwerpt het monarchical contra-revolutionaire traditie, (2) niet teruggrijpen op een nostalgische Eden van het verre verleden, en (3) accepteert een aantal technische aspecten van de moderne wereld, waarbij de dominante politieke en culturele kenmerken van het liberalisme en socialisme van multiculturalisme en "humanitaire interventie." De Benoist wellicht beter worden gezien als een "alternatieve modernistische" in plaats van een puur reactionair denker (François 2009, blz. 93) .
In Rusland, evenals verschillende landen in West-europa (met name Frankrijk), nieuwe trends in traditionalisme sinds de jaren 1970 hebben valorized werken van Guénon en Evola.